Zmierz się z krupierem w blackjacku online na pieniądze. Do wyboru masz różne odmiany tej gry, w tym przy stołach jedno- i wieloosobowych oraz w kasynie na żywo. U nas znajdziesz gry na każdą kieszeń. Zapoznaj się z poniższą listą dostępnych wariantów blackjacka i zacznij wygrywać.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej grze, przejdź do strony z zasadami blackjacka.
W naszym serwisie oferujemy poniższe gry. Klikaj ich nazwy, aby dowiedzieć się więcej.
Blackjack, ciągle ewoluując, przyjmował wiele form. Różne warianty gry z Ameryki i Europy miały dominujący wpływ na obecny jej kształt. Główną różnicą między różnymi wariantami blackjacka jest liczba talii kart używanych w grze. Odmienne bywają też sposoby obstawiania, a także ograniczenia w zakresie rozdzielania kart oraz działań krupiera.
Teraz możesz grać na wyższe stawki, zyskując szansę na jeszcze większe wygrane. Trzy miejsca i sześć talii po 52 karty – jesteś gotów ograć krupiera?
Najszybsza z naszych odmian blackjacka, rozgrywana na trzech miejscach przy użyciu sześciu talii po 52 karty.
Oryginalny wariant blackjacka, w którym używa się ośmiu 52-kartowych talii, krupier nie otrzymuje zakrytej karty i musi dobierać przy „soft 17” (ręce zawierającej asa i mającej wartość 7 lub 17).
Podwojenie stawki przy dwóch kartach z obowiązkowym czekaniem. W grze Premium Blackjack używa się czterech talii po 52 karty. Krupier nie otrzymuje zakrytej karty i przy „soft 17” musi czekać.
W blackjacka (również w trybie wieloosobowym) i ruletkę online możesz grać też na urządzeniach z iOS lub Androidem w aplikacji mobilnej.
W blackjacku karty liczą się według ich ogólnie rozumianych wartości. Karty od 2 do 10 mają wartość od dwóch do dziesięciu. Walet, dama i król mają wartość dziesięć, as – jeden lub jedenaście.
Ręka „hard” – dowolne dwie karty, które nie zawierają asa. Ręka ta nazywana jest „twardą”, gdyż suma wartości obu kart niesie ze sobą ryzyko przekroczenia wartości 21. Dwójka i trójka (o łącznej wartości 5) to z definicji ręka „twarda”, choć w trakcie gry w rzeczywistości jest „miękka”, gdyż nie ma ryzyka przekroczenia 21, bez względu na to, jaka karta będzie następna.
Ręką „soft” – dowolne dwie karty, z których jedna to as. Ręka ta nazywana jest „miękką”, gdyż nie niesie ryzyka przekroczenia wartości 21 – bez względu na to, jaka będzie następna karta. Najwyższa ręka „soft” to dziewiątka z asem (o łącznej wartości 10 lub 20).
Prawdopodobieństwo w blackjacku to temat szeroko dyskutowany w zasadzie od chwili pojawienia się serwisów do gry online. Szansa na wystąpienie określonego wyniku uzależniona jest od wielu czynników, co czyni blackjacka tak popularnym. Nieprzewidywalna natura tej gry każdego dnia przyciąga do kasyn tradycyjnych i internetowych miliony fanów.
Prawdopodobieństwo wystąpienia danego wyniku w blackjacku to nie jest coś, co przeciętna osoba jest w stanie wyliczyć w głowie podczas gry. Jest wiele prostszych wyliczeń, które można zastosować. Na przykład szansa na to, że Twoją pierwszą kartą będzie as, wynosi 4/52, a że drugą będzie karta o wartości dziesięć – 16/51. Łącząc to w równanie, prawdopodobieństwo otrzymania blackjacka z asem jako pierwszą kartą wyniosłoby (4/52) x (16/51) = 64/2652 = 0,024 = 1 na 41,6.
Równania prawdopodobieństwa w blackjacku sięgają milionów. Im więcej talii kart, tym bardziej złożone wyliczenia.
Przyjrzyj się bliżej grze w blackjacka i jej długiej historii. Prześledź losy gry – od jej pionierskich początków po kształtowanie się strategicznych niuansów.
Za najwcześniejszą wersję blackjacka, zawierającą takie elementy, jak talia kart, gracz przeciwko krupierowi, wyłanianie zwycięzcy na podstawie numerycznej wartości kart, można uznać hiszpańską grę zwaną trente-un (31). Miguel de Cervantes, znany przede wszystkim jako autor Don Kichota, wspomniał o niej w tekście pt. Rinconete i Cortadillo, który opublikowano w 1613 r. jako jedną z dwunastu Nowel przykładnych. Gra hazardowa zwana trente-un wzmiankowana jest w tekstach sięgających 1440 r. (jednak istniało kilka nie związanych ze sobą gier o takiej nazwie).
Jedna z odmian tej gry funkcjonowała w XVII-wiecznej Anglii jako bone ace. W noweli Cervantesa i w bone ace (o czym pisał w 1674 r. Charles Cotton w The Complete Gamester ) as był liczony jako jedynka lub jedenastka. Francuski przodek blackjacka, zwany quinze (15), pojawił się w XVI w. i był popularny w tamtejszych kasynach do wieku XIX. Z kolei we Włoszech na początku XVII w. popularnością cieszyła się gra karciana sette e mezzo (7 i 1/2). W sette mezzo używało się talii złożonej z 40 kart (bez ósemek, dziewiątek i dziesiątek). Pozostałe karty posiadały przypisaną im wartość numeryczną, a figury liczone były jako połówki.
Inna francuska gra – trente-et-quarante (30 i 40) – popularna była w belgijskim Spa Casino w 1780 r. W trente-et-quarante, w przeciwieństwie do wcześniejszych gier, kasyno grało przeciwko graczom, zgarniając ich zakłady lub wypłacając wygrane. Była to też pierwsza wersja gry oferująca ubezpieczenie.
Współczesne zasady blackjacka przyniosła – w połowie XVIII w. – francuska gra vingt-un (lub vingt-et-un „21”). Wśród entuzjastów promujących tę grę we Francji przełomu XVIII i XIX w. znajdowali się m.in. madame Du Barry i Napoleon Bonaparte.
W XIX w. w Ameryce kasyna w końcu przyjęły dwie korzystne dla graczy zasady, pozwalając im widzieć jedną z kart krupiera i wymagając od krupiera dobierania przy ręce o wartości od 16 w dół, a czekania od 17 w górę. Na początku XX w. gra stała się znana jako blackjack ze względu na promocję (stosowaną jedynie przez krótki czas), w ramach której wypłacano bonus, jeśli gracz uzyskał 21 z asem pik i czarnym waletem (black jack, czyli walet trefl lub pik).
Po akademickich badaniach dr. Thorpa oraz innych graczy i analityków, które zyskały szeroki rozgłos, blackjack stał się najpopularniejszą grą przy stole w kasynach. Choć kasyna zyskały na rozwoju podstawowych strategii gry, generalnie zniechęcały do ich stosowania. Mimo iż liczne wyroki sądowe ustaliły, że liczenie kart nie jest formą oszustwa, w większości jurysdykcji kasyna mają prawo wykluczać graczy z dowolnego powodu. Niektóre z nich modyfikują też zasady blackjacka (czasem przy pojedynczych stołach), stosując różną liczbę talii i ich penetrację, dobieranie lub nie przez krupiera przy „soft 17”, ograniczenia w rozdzielaniu i podwajaniu czy oferowanie lub nie opcji wycofania się.
Książki w rodzaju The Big Player (1977) Kena Ustona czy Bringing Down the House (2002) Bena Mezricha opisują fortuny zdobyte (a czasami stracone) przez grupy graczy liczących karty w blackjacku. Bringing Down the House stało się podstawą popularnego filmu pt. 21.